Galatasaray 4-1 Sivasspor (Lucas, Barış, Oshi x2)
Oooo şampiyon gibi oynayan takım, alırım bir dal. Galatasaray dün akşam Sivasspor'u ağırladı. Herkes neticenin galibiyet olacağından emindi herhalde ama kimse ilk yarım saatte 4 gol bulmayı beklemiyordu herhalde. Hele ki en yakın rakibin Beşiktaş ile maç yapacağı hafta belki biraz kafalar dağılır mıydı demeye kalmadan tık tık tık bulundu goller. Burada Okan Hoca'ya yazılır galibiyet. Takımı fiziksel olarak ne kadar hazır tutuyor belki tartışırız, rakiplerinin zorlayıcılık seviyesi düşünülünce özellikle... Fakat mental olarak bu takım ben şampiyonum diye bağıra bağıra oynuyor. Nasıl ki sezonun başından beri giden maçların çoğunu Hoca'ya yazdıysak, galibiyetlerde de övmeliyiz ki hakkını verelim. Dün akşam oynanan oyunla, Galatasaray'ı bu ligde yenebilecek bir takım göremiyorum ben. Beşiktaş maçı bir soğuk duştu, aldık, uyandık. İki haftadır oynamayan Barış'ı özellikle sevdim bu maçta. Döner dönmez golü de buldu iştahlı oyunuyla. Ama maçın yıldızı yine yeniden Osimhen'di. Victor bize nereden nasıl kısmet oldu, gelecek sezon yollar ayrılır mı inanın bilmiyorum. Ama kalbimden geçen bizimle kalacağı ve bu şovu yanında bir de Mauro varken izlemeye devam edeceğimiz yönünde. İnşallah malum oluyordur. Akşam kimin kimi yeneceğini düşünmeden puan farkını son dört maç itibariyle 8'e çıkardık. Ve bu sefer 8 de kapanır 18 de diyebilecek birisi yok. Olsaydı da bizim yakada olurdu zaten. Diğer takımların böyle iddialı laflar edecek bir arka planlarının olmaması onlar adına üzücü. Biz keyfimize bakıyoruz o esnada. Hedef 25, yürüyedurun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎