"Futbol romantiklerin oyunu değil!"

Futbol kız oyunu değil diye bi fikir vardı ben futbolu izlemeye ilk başladığım dönemlerde. Şimdi bu değişti. Güncellenmiş halini söylüyorum hazır olun: Sen romantiksin, futbol romantiklerin oyunu değil!

Sevdiğimiz futbolun başında sevdiğimiz güzel insanlar yok artık. Futbol takımları birer kurum ve o kurumların başında da kurum kurum kurumsallaşan insanlar var. 

Ronaldo'ya, Bale'e, Messi'ye biçilen fiyatlar var futbolda. 

Hep birlikte oturup izlediğimiz milli maçlar, birbirimize taş atarak, atışarak izlediğimiz derbi maçlar yok. 

O renkleri giyebilmek için gelen teklifleri reddeden, o renklerin ruhu dediğimiz adamlar yok. Nerede para var oraya yerleşirim diyen adamlar var.

Aslolan Galatasaray'dır diyen o adamın altını oyan yöneticiler var. Aslolan Galatasaray'dır deyip milliyetçilik kisvesi altında kendisine etmediğini bırakmayan insanlarla çalışan bir adam var. 

Bi de maçlarda giden puanlardan, kaçan gollerden sonra gözü dolan sen varsın, ben varım, bizim gibi romantikler var. Yukarıda saydığım insanlar profesyonel; biz değiliz. Bu yüzden bu kadar inciniyoruz. Buttler'ın filmi var Ugly Truth diye. İşte bu karşılaşabileceğin acı bi gerçek. Üzgünüm. 

Futboldan soğumak için onlarca neden var. Ama hala içimizi ısıtan sıcacık kırmızısı ve o tatlı güneş sarısı var. Galatasaray var. Tüm kirliliklere ve etrafında dönen tüm taht oyunlarına rağmen en naif o var. Başkalarına benzemesin, hep öyle kalsın. Hep bana yakın.