Ben ve Kırmızı Dünyam: Şampiyonluk Kutlamaları

Elbette her şampiyonluktan sonra olduğu gibi bu şampiyonlukta da Galatasaray müthiş bir kutlamayla 22. şampiyonluğunun kupasını kaldırdı. Bilin bakalım ben o sırada neredeydim?! Evet, şampiyonluk kutlamasına gitmek bu sene de kısmet olmadı. Seneye kadar ölürsem gözüm açık gideceğim, bu da böyle biline. Öyleyse kutlamalar başlasın mı? E V E T! Hocam'ın da dediği gibi, gelecek sezon başlayana kadar bu sezon yaşananları kimseye unutturmadan her gün her gece kutlamaya devam edeceğiz. Başlıyorum.

Otobüsle Florya'dan yola çıktık,

kutlamaların yapılacağı Samiyen'e doğru.

Üstü açık otobüsle gidildiğinden ve herkes ayakta olduğundan otobüsün en arkasındaki Semih her üst geçitte çök çök çök diye bağırdı ve bir noktadan sonra artık oyuna dönüştü.

Kaptancılık!

Evlatçılık!

Biz yoldayken, geçtiğimiz haftayı şampiyon olarak kapatan genç takımlarımız, a takımdan önce hazırlanan platforma çağrılarak alkışlatıldı. Ne büyük gurur!

Orada değildim :(

Şu pankartları da eklemeden yapamadım açıkçası.

Galatasaray'ın dinamikleri budur çünkü.

Bu sözler de elbette Hocam'ın imzasıyla karşınızda!

Futbolcular tek tek seçtikleri şarkılarla platforma geldiler. Bu sene platform fotoğrafı çekilmemiş. Tüm futbolcular ve teknik heyet platforma geldikten sonra bir hareketlenme başladı. Sürpriz lafları döndü falan. Meğer sürpriz Hocam'ın 5 senelik sözleşmesiymiş! Allah başımızdan eksik etmesin!

Kaptanlar kupa kaldırmaya hazırlanıyor.

Şu kollara da bakın, kas yaptı gözümün nurları :)

Neticede kaptanlarımız en öne geldi ve kupaya uzandılar!

Şölen havası işte tam da bu an başladı.

Sarıyla kırmızı yalnız formada değil meşalede, dumanda, konfetide her şekilde her yerdeydi!

Elbette klasik kupa pozu da verildi.

Kupa stadı gezmek üzere platformdan aşağı indirildi ve başında Hocam dahil herkes dans etmeye başladı. Allahım o anlar müthişti!

Sezonun adamı, canım benim. Soso'm!

Kedi canını yediğim, kaptanım benim. Nando'm!

Yarım sezonda Galatasaraylı oldu. Hele o kızı yok mu! Marcao'm!

Yarım sezonda Marcao'mun partneri oldu. Sarı deyince kırmızı diye bağıracak seviyeye gelecek kadar Galatasaraylı oldu hem de! Luyi'm!

Sezon içinde çok kızdım ama takımın en golcüsüydü. Özellikle son birkaç haftadır Hocam'ın evlatlarından birisi oldu. Dilerim bir sene daha bizle olur! Henry'm!

Şahsi tarihimdeki en büyük ters köşemdir. Onu o kadar sevmiyordum ki... Şimdiyse Yuto ile Henry ile şampiyonluk koridorunda oyunlar oynayacak kadar, altyapıdaki çocuklara babalık abilik yapacak kadar kıymetli bizim için. İyiki var, iyiki bizimle! Ryan'ım!

Sen hep buralarda ol. Hep marşlar söyle. Semih'im!

Aslında gözümün ucuyla baktım ona hep. Bazı olumlu kırılma anları vardı son haftalarda. Giderse üzülürüm gibi hissediyorum hatta! Özellikle kutlamaya fener ağlama ile çıkması... Belo'cum!

Canım Japon! Galatasaray aşkından ciğerin soldu ve hala bizimlesin. Sen sahadaki biz, biz tribündeki sen! Yuto'm!

Emre... Bir sezon içinde başına gelebilecek ne kadar felaket varsa geldi. Üzgünüm, 2019 senin yılın değildi sanırım. Fakat bu şampiyonluk senin. Ananın ak sütü gibi helal gözümün nuru. İyiki bizimlesin! Emre'm!