Okuduğum ilk Murathan Mungan kitabıydı. Devamını getirecek kadar referans oldu diyebilirim gönül rahatlığıyla. Kitapta bildiğimiz masalları modern zamanlara uyarlayarak yazmış Mungan ve aslında şunu der bence; hayat hiçbir zaman masallar kadar toz pembe değildir. Lacivert, kahverengi ve hatta siyahtır. Kitaptaki hikayelerden en sevdiğim Makas isimli hikaye oldu. Neden bilmiyorum böyle kalbime bir bıçak sokulmuş da her satırda döndürülüyormuş gibi hissettim. Kitap ne kadar acı da olsa araya serpiştirilmiş tatlılıklar da yok değil. Kitabın kendi içinde tatlı bir espri anlayışı var. Masallarla birlikte efsanelere, tanrılara, günümüzün yeni sorunlarına sıklıkla göz kırpmış. Kitapların altını asla çizmem, çizenden de çok hoşlanmam. Ama eğer bu huyum olsaydı bu kitabın yarısından fazlasını çizmiş olurdum. Kitapta en çok çarpıldığım cümle herhalde şuydu ki halen aşamıyorum; "artık kimse kimsenin O'su değil. Artık değil". Metis Yayınlarından çıkan kitap 172 sayfa ve 21 TL. Benim gibi yabancıysanız Mungan'a deneyebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎