Maç bitti, maçın sonunda Arda Turan röportaj veriyor. Konuştu, konuştu, konuştu, "çok uzun zaman oldu" dedi ağlamaya başladı. Allah kalbimi biliyor ya, geçen sene çok top yüzü görmeyince geldiğinde çocuğu üzecekler diye düşünmüştüm. Başarısız olacağından değil, sevgisini sorgulayacaklarından... Şükürler olsun ki korktuğum başına gelmedi. Dün akşam Sivas maçında Arda'nın ve Belhanda'nın attığı birer golle 2-1 kazandık. Maçtan öte, şu duygusallığı yaşayabiliyor olmak, 10 sene sonra hala bu kadar seviyor olmak... Futbol için fazla duygusalım, evet. Gelelim gerçeklere; üstteki rakiplerden Fener yenildi, Alanya berabere kaldı. Kazanmaktan başka çaresi yok takımın yukarıyla puan farkını kapatıp şampiyonluk yarışından kopmamak için. Neyse ki, ihtiyacı olan 3 puanı aldı. Milli takım arasından önce ihtiyaç duyulan 3 puan yine son dakikalarda gidecek diye tedirgin etse de ite kaka yine galibiyet geldi. Bu aynı zamanda son 3 maçta iterek aldığımız 3. galibiyetti. Hepimizin gönlünden geçen iyi oyun şimdilik hayal gibi duruyor ama ben istekli oyunla onun da yakın olduğunu hissediyorum. En azından gönlümden geçen bu. Azıcık oyun oynasa bu takım hem Alanya hem Fener panikleyecektir. Devreye lider girmek işten bile değil bence. Ama işte takım o ışığı yakmıyor şu an. Hedef 23! Yürüyeduralım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎