Veda

Livaneli'nin gözünden Atatürk'ü izleyelim dedim ve açtım filmi. Hepimizin bildiği hayatın ötesinde onun bir de özel hayatı olduğunu, Atatürk'ün, Atatürk isminden öte Mustafa olduğunu anlatan bir film olmuş. Livaneli gibi bir sanatçıdan zaten Çılgın Türkler tadında bir savaş filmi beklemezsiniz, bekleyemezsiniz. Filmde Ata'nın hayatının ayrıntılarına dahil oluyorsunuz. Çocukluğundan ölüm döşeğinde geçirdiği anlara dek hem de..

Filmde Atatürk'ü canlandıran Sinan Tuzcu başarılı bir performans çizse de, filmi asıl taşıyan önce Dolunay Soysert {Makbule Hanım'ı canlandırıyor}, sonra da Özge Özpirinççi {Ata'nın belki de ilk aşkı olan Fikriye'yi canlandırıyor} olmuş. Öncelikle Fikriye'ye değinmek lazım; Ata'nın eğer yanlış değilsem üvey babasının yeğeni olacak. Paşa'ya başta Mustafa Abi diye seslenir ama aşkına karşılık bulduğu akşamdan itibaren hitap şekli "Paşam" a dönüşür. Çankaya Köşkü'ne Ata'yla birlikte yerleşir ve hayatının baharını yaşar. Fakat sonra sonra verem olarak yolu Almanya'da tedaviye kadar gider. Gel gelelim Almanya'dayken Paşa'nın Latife Hanım ile {Ezgi Mola} evlendiğini öğrenir ve soluğu yeniden Ankara'da alır. Zaten Ankara'da Paşa'yla görüşülmesine izin verilmeyince yine Mustafa Kemal'in kendisine armağan ettiği tabancayla da canına kıyar. Filmin sanırım en çok üzüldüğüm anı Fikriye'nin öldüğünü gördüğüm andı..

Ezgi Mola demişken çok seviyorum kendisini. Bu filmde de Latife Hanım olmuş gerçekten. Ama işte karakter sevimsiz olunca adını pek anamadık. Son olarak Dolunay Soysert.. Atatürk'ün annesini fotoğraflardan tanıyoruz ilkokuldan beri. Filmi izlerken yaşadığını düşündüm. O kadar başarılı bir karakter tahlili yapmış. Eline, yüreğine, oyunculuğuna sağlık! Filmin görüntü ve sanat yönetmenlerini de kutlamak lazım. Makyajlar, kıyafetler enfesti. Son olarak Serhat Mustafa Kılıç'ın oynadığı Salih Bozok karakteri; Allah seni nasıl biliyorsa öyle yapsın ulan! Adamın hayatını alt üst etti yaptığı 3 ihanetle. En sonunda da zaten can dostunun öldüğünü görür görmez alıp eline silahı canına kıyıyor.

Özetle film müthiş olmuş. Bakmayın eleştirilere. Bugüne kadar hep savaşını izledinik, okuduk kurtuluş döneminin. Şimdi bir de "insan" olma özelliğinden yola çıkarak görmek lazım. İzleyin, izletin.