İyi ki varsın sen; Attila İlhan

Ayrılık da sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili..

Ben sana mecburum bilemezsin, adını mıh gibi aklımda tutuyorum, büyüdükçe büyüyor gözlerin, ben sana mecburum bilemezsin, içimi seninle ısıtıyorum..

Hem kötüyüm, karanlığım, çirkinim.. Aysel git başımdan! istemiyorum..

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular, böyle sevmek görülmemiş..

Ve dahaa nice niceleri.. Tabi benim favorim Kimi sevsem sensin şiiri. Bugün hepimizin şairi Attila İlhan'ın doğumgünü. Sabahtan yazmalıydı bu olayı ama anca fırsat bulabildim. Attila İlhan'a dair o kadar anı var ki zihnimde.. Daha bi kaç sene öncesine kadar kendisini televizyonda izlediğimizi, okuduğum her şiirinde kendimden bişeyler bulduğumu, onu sadece şiirleriyle sevdiğimi hatırlamamak elde değil. Allah nurlar içinde yatırsın çok başarılı bir şair, örnek bi insandı rahmetli. İyi ki doğmuş iyi ki şair olup duygularımıza hükmetmiş.

ve son olarak sadece benim için geliyor;

kimi sevsem sensin hayret
sevgi hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin hayret
senden nedense vazgeçilemiyor

her şeyi terk ettim ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin hayret
kapıların kapalı girilemiyor

kimi sevsem sensin senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin hayret
in misin cin misin anlamıyorum