Günlerden Galatasaray vol.5

Geriye düştüğü zaman maçı çevirebileceğine inanmamızdı geride kalan 2 sezonda bizi şımartacak kadar güzel olması Galatasaray'ın. Gel gelelim bu sezon takımın heyecansızlığı ve bunun neticesinde gelen puan kayıpları hem bizi hem de sahadakileri psikolojik açıdan kötü etkiliyor. Açıkçası, böyle geriden gelerek, tempoyu dilediğimiz gibi yükselterek, şişirerek değil top kazanarak depar yaparak atılacak gollere ihtiyacımız vardı. 1-0 mağlupken Drogba'nın golleriyle 2-1 öne geçti takım ve 3 puana yürüdü. 3-0 yada 2-1 her türlü kazandık. Yürüyedur GALATASARAY!
Maç sonunda olanlara da değinmek lazım. Öncelikle Melo, kırmızı kart pozisyonunu görememiş olsam da, ortak kanı kırmızı kartı hak etmediği yönünde. Melo gibi ateşli futbolcuları rakipler ve tatlı su Galatasaraylıları sevmez, normal. Ben zamanında Lugano'yu neden sevmediysem, diğerleri de şimdi Felipe'yi aynı sebepten sevmiyor. Ama şu hareketten tahrik olundu ve olaylar başladı demek, en terbiyeli yorumla: Terbiyesizliktir. Tahrik oluyorlarmış... Olmayın. Sanki çoluk çocuk izliyor maçı. Stada giren heriflerin alayı 25-35 yaş aralığında, fotoğraflar var görüntüler var. Yok yenilen 2 golden tahrik olduysanız, pardon ama 5 gün önce 6 gol yedik ve bir taraftar yoktu sahada. Ayıp.