Mutlu son

Hayaller ile hayatlar arasındaki tek fark hayal kırıklıkları. Mutlu sonla bitiremediğimiz onlarca hikayemiz var. Kurduğumuz hayaller, o hayallerin gerçeğe dönüşmemesi nedeniyle kırılan kalplerimiz, kırdığımız kalpler, sözler verip yarı yolda bırakanlar, bıraktıklarımız...

Pes etmemek lazım diyorum her seferinde de başarabildiğim söylenemez. Düşünsenize bugüne kadar kaç hayal kurdunuz kaçını gerçeğe dönüştürebildiniz? Hayat bizi her türlü sınamaya devam ediyor, edecek de. Son nefesi verene kadar çeşitli sınavlardan geçip, çoğunlukla başarısız olup, yepyeni hayaller kurup sonra da onların sınavlarından geçeceğiz. Bu döngü bitmeyecek. Çünkü hayal kurmaktan vazgeçemeyeceğiz. Hayal kurmayı daha iyi bir işim olsun, über bi arabam olsun, yakışıklı bi kocam olsun, güzel bi karım olsun, bi kızım bi oğlum olsun gibi hayatınızın akışınızı değiştirecek kocaman kocaman şeyler olarak düşünmeyin. Yeri geldiğinde akşam yatarken "yarın kahvaltıda bi menemen yapayım da yiyeyim" dediğiniz cümle de bir hayal yeri geldiğinde. Bu sebepten kurulan her hayal gerçek olmadığı gibi gerçek olan her hayal de bizi mutluluğa ulaştırmayacak maalesef. Hayatımızla ilgili tatava yapmadan kabul edip geçeceğimiz en büyük sbt olayı bu. Yani özetle;