Ben ve Kırmızı Dünyam: Şampiyonlar Ligi vol.6

Bu yazının son Şampiyonlar Ligi yazımız olmayacağından emindim. Çünkü Galatasaray, taraftarıyla, teknik heyetiyle yola devam etmek istediğini açıkça belli etmişti. Fatih Terim'in ilk üç maçın ardından 1 puanda olan takımının henüz son sözü söylemediğinin açıklamasını yaptığında, tamam dedim, Galatasaray yürüyeduracak. Öyle ki, o günden bugüne 3 maç oynandı ve 9 puan alınarak yola devam denildi. Şimdi Galatasaray son 16'ya kaldı. Kuralar bu ayın sonunda, maçlar da şubatta. Ligi, transferleri ve dolayısıyla takımın çok da ışık vermeyen görüntüsünü şubata kadar toparlayıp gidebildiğimiz yere kadar gitmeliyiz. Kazandığımız her maç sonunda olduğu gibi, bu maç sonunda da fotoroman başlıyor.

Galatasaray ile Cluj'un puanları maçtan önce eşitti. Cluj, United deplasmanına gitti biz de Braga deplasmanına gittik. İkili averajda da Cluj'un önünde olduğumuzdan dolayı, kazanıp işi bitirmemiz gerekiyordu. Gel gelelim önce Cluj sonra da Braga gol atınca ibre birden tam olması gereken yerin aksine dönmüştü. En soldaki golü atmakla kalmadı Selçuk'a da bir sarı kart aldırdı *küfür*.

İlk yarıdaki oyun çok tatmin edici değildi, kabul. Ama ilk yarıda iki isim vardı ki Galatasaray dün gece yenilmediyse ikisinin eseri en başta. Semih ve Muslera. Devre arasından sonraysa vitesi biraz artırmıştı takım. Tamam yine şiir gibi oynamadı ama, istediğini aldı.

Derken sahneye yine kral çıktı. Burak Yılmaz, Şampiyonlar Ligindeki 6. maçında 6. golünü yine kafayla yazmayı başardı. Burak golden sonra Fatih Hoca'ya sarılırken bu kez de "aslan hocam aslan hocam" diyordu :')

E gol Galatasaray kulübesinde bir başka kutlanıyor tabii.

1-1'lik skor bize yetmiyordu. Bu kez de sahneye Aydın Yılmaz çıktı. Melo'nun yaptığı vuruş kaleciden dönünce adeta bir Türk Bezelyesi (yazar subliminal mesaj veriyor) olarak topu ağlara gönderdi ve takıma galibiyetle üst turu getiren isim oldu. Aydın'ın golünden sonraki altta kalanın canı çıksın temalı gol sevinciyse en sevdiğim gol sevinci olmuştu geçen seneden sonra.