Dün akşam gerçekten yine kritik bir eşik olan Mersin İdman Yurdu maçı vardı. Maçın deplasmanda değil de içeride oynanıyor olması çok net hayrımıza olmuş öncelikle onu söylemeliyim. Bu maçı aldıran tribün baskısıdır. Kıran kırana geçen maç sonunda "ne maç oldu bee" diye gülümseyerek dolaştığım doğrudur. Tamam über bir oyun oynamadı belki Galatasaray ama iyi olmadığın zamanlarda da kazanabilmek çok güzel. Bir de Allah nazardan esirgesin FT'in son döneminin ilk iki senesi gibi yürüyor takım. Bol gollü, keyifli, geriye düştüğünde comeback yapabilen ve o gollerden sonra ailecek sevinç yumağı olunan Galatasaray en sevdiğim Galatasaray oldu hep. Sonu da benzesin inşallah. Maçın en tatsız tarafı ise yüzüne top gelen Semih'in kendini toparlayamaması oldu. Apar topar hastaneye kaldırılınca bir tarafımız da onunla bölünüp gitti. Yine de takım toparlanmasını bilerek maç sonunda galibiyete yürüdü. Bu adımlarla inşallah şampiyonluğa da yürürüz. İyiki varsın Galatasaray, yürüyedur!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎