Gazoz Ağacından sonra bildiğim topraklara kaçma isteğimin oluşması normaldir sanıyorum. Eh en bildiğim toprak da tabii ki Zweig oldu bir süredir. Birinci Dünya Savaşı esnasında yaşanan bir aşk öyküsünden bahsediyor kitap. Bu aşkta araya yıllar giriyor, mesafeler giriyor -mesafeler derken okyanustan bahsediyorum-, aşkın ne kadar beklemeye değer bir duygu olduğunu sorguluyor kitap. Zweig'in betimlemeleri, karakter tahlilleri yine ön planda. Karakterleri gözle görebilecek kadar yaşatıyor. Bu bir aşk hikayesi diye mutlu sonlar hayal etmemek gerekiyor ama. Çünkü Zweig romancılığının 3 büyük özelliği varsa bunlar betimlemedeki mükemmellik, karakterlerin müthiş tahlili ve kendi yaşadığı ruhsal karmaşaların kitapların sonlarına yansımış olması. Kaç kitap biliyorsunuz ki soru işareti ile biten... Ben birkaç tanesine vakıfım Zweig sayesinde. Kitabın bendeki baskısı elbette İş Bankası Kültür Yayınlarından, 56 sayfa ve 7 TL. Yine keyifli, yine kısacık, yine tadı damakta bırakan bir iş. Beni biliyorsunuz felsefe belli: in Zweig i trust! Mutlaka okuyun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎