Dün akşam Londra'da düzenlenen Laver Kupası ile tenise veda etti ekselansları. Tam 24 senelik bir kariyer, teklerde 20 Grand Slam şampiyonluğu, en uzun dünya liderliği serisi, en çok Wimbledon kazanma rekoru gibi birçok başarısı var Roger'ın. Fakat onun efsanevi oluşunun nedeni kazandığı başarılardan ziyade müthiş bir insan, kaliteli bir beyefendi ve nefis bir sporcu olmasından kaynaklanıyor. Bunun en güzel göstergesi ise ömürlük rakibiyle gerçekleştirdiği veda maçıydı. Bir devrin sonu olarak nitelendirebiliriz bu maçı, zira onun gibi bir tenisçi belki gelir, belki daha yeteneklisi gelir, rekorları kırılır ama onun gibi müthiş bir sporcuyu zor görürüz.
Roger'ı, bu kadar efsane yapan biraz da rakiplerinin kalitesiydi belki de. Nadal, en büyük rakibi, en iyi dostlarından birisi, iflah olmaz bir Federer taraftarı olan benim bile saygımı kazandı dün gece. Tüm maç boyunca çift olarak çıktıkları son maçını kazanması için kendisini paraladı. Maç biter bitmez el ele oturup ağladılar. Rakibin bile kalitelisi böyle güzel bir hikaye yazmayı başarabilen Federer'e nasip oldu özetle. Ben ve benim gibi dün geceye şahitlik edenlere ise gözyaşları ve mutlulukla dolu dolu bir tarihi gece kısmet oldu. O an yaşadığım duygu yoğunluğu ile şimdi bile gözlerim doluyor. Şahsen payıma düşen Federer'i izleyebilme şansı için hayatıma teşekkür ederim. İyi ki!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎