Bi problem yaşanmış geçtiğimiz günlerde, geceyi hastanede geçirmiş falan.. Şu fotoğrafı görene kadar ve Sir'ün 3-4 hafta dinlendireceğim onu cümlesini okuyana kadar sadece sıcakla ilgili bi sıkıntıdır geçer diye düşünmüşüm niyeyse.. Şimdi şimdi ayılıyorum. Bi senede ne kadar kıymetli oldu bu çocuk ya :) Get well soon canım benim, we'll waiting for you :)
enfes değil mi ama yaa :) Neden mi bu fotoğraf? En taze fotoğraf bu. Akşamki Liverpool maçından. Bi de forma fontunu bu kez çok beğendim ben. Parçalının altına beyaz şortun ne kadar yakıştığını da eklemeden geçemeyeceğim.
The Damned United, Goal, Looking For Eric benim izleme fırsatı bulduğum ve içinden futbol geçen filmlerdi. Bu filmler arasında Cantona'yı bol bol izletme fırsatı bulduğu için Looking for Eric'i hep bi adım öne koyardım. Ama bugün.. United'ı izledikten sonra.. Artık benim de efsanem diyebileceğim bir futbol filmim var!
Ben halk oyunları okudum, folklar eğitimi aldım. Koca, dağdır. Kadın da o koca dağın üzerine düşen kar. Dağın karıdır yani. Şimdi diyorum ki, benim karım eridi. (ağlıyor) Evliyanın birine sormuşlar, “Erkek nedir?” “Erkek baştır evladım” demiş, “Peki” demişler, “Kadın nedir?” “Kadın da boyundur. Boyun nereye dönerse, baş oraya bakar!” Biz işte böyle bir çifttik.
Malum reklamlar ekranda dönerken biri çıkıp bu adam seni ağlatacak deseydi, ya bsg der kovalardım. Ama oluyormuş. Ağlamamak için kıvranan yanım bugün, ofiste, bu adamın ölen eşinin ardından söyledikleriyle darmaduman oldu. Ve ağladım.. Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın. Hele ki en sevdikleriyle..
Röportajın tamamı için tıklayın.
Yazının şarkısı da bu olsun.
Sürekli tespit yapan o tiplerden olmak istemedim hiç fakat sanırım insan istemem, sevmem dediğim şeyleri bazen küt diye kendinde bulabiliyor. Hani sevmediğin ot burnunun dibinde biter misali.. Ayrılığı en gerçek haliyle tatmış biri olarak, şimdi de ayrılık konusundaki tespitlerimi yapabilirim.Tavsiye; iş bu konuyu okurken fonda "bu şarkı" çalarsa güzel olur. Buyrun başlıyoruz.
ps: Masal dinlenirken fonda "bu şarkı" çalarsa güzel olur.
Efendim iş insanları çalışkanlığa sevk eder, daha çalışkan insanlar olmamızı sağlar. Serap insanının bünyesinde ise bu durum tam tersine sebep oluyor. Baksanıza ayın ortasına gelmişiz, yazısı yeni çıkıyor. Neyse daha da gecikmesin buyrun başlayalım. Temmuz ayına hoşgeldiniz.
Bazı adamlar vardır. Gelir gönlüne taht kurar. Bir şey yapmasa da yapamasa da tuhaf bir şekilde taraftarın sevgilisi olur. Şeytan tüyü mü denir, samimiyetten mi gelir bilemiyorum. Olur işte.. Ne kötüleyebilirsin, ne vazgeçebilirsin. Değer verirsin. Lorik Cana'dan önce 19 numarayı giyen Kewell için de bu durum olmuştu. Şimdi de Lorik için hissediyor yürekler aynı şeyleri.
Twitter, ortak fikirde olduğunuz insanları bulmak için inanılmaz bir mecra. Bazen bir galeyana gelip çoğunluk aynı şeyi konuşunca da, inanılmaz bir sinerji oluşuyor. Mesela geçen sene yine Harry Kewell için, giderse çocuğumu keserim diye laflar etmiştik. Dünya Kupası sonrasında Harry ile bir sene daha geçirme fırsatı bulduk.
Özcan Deniz'in bi dönem üzerine yapışıp kalan o arabesk-türkücü halleri, Asmalı Konak ile çözülmeye başlamıştı. Sonra Neredesin Firuze falan derken oyunculuk da Özcan Deniz'in kolundaki bileziklerden birisi oldu. Ya Sonra ise, bence, Özcan Deniz'in tamamen kendini ispat ettiği, en azından etrafındakiler tarafından ispat etmeye çalıştığı, iş olmuş. Buyrun içeriye :)
Transferler falan olsaydı güzel bi yazı yazmayı planlıyordum. Şöyle formaları da içine alan ama şu fotoğrafı görünce dayanamadım. Bişeyler karalamak istedim Galatasaray'ımıza dair..
Hayat insana kaç farklı yol sunar? İyi gibi görünen hep iyi midir? İnsan yalnız mıdır, yoksa yalnızlığını kendisi mi arzular? How I Met Your Mother'dan tanıdığımız Josh Randor'ın yazdığı, yönettiği ve başrolünde de oynadığı Mutluyum Devam Et bu sorulara cevap arıyor kendince. Sıcak, sevgi dolu bi pencereden bakıyor. Hayır, bu kez vıcık vıcık bi aşk filmi değil. Romantik komedi mi? Belki, biraz.. Yazalım bakalım.
..bu sefer hava açık. Böyle başlıyor dizinin jenerik şarkısı. Öner Erkan ve Erkan Can başta olmak üzere çok keyifli insanların yaptığı ve yaklaşık 2 aydır sürdürdükleri bi iş Üsküdar'a Giderken. E bize de düşen, daha çok insana ulaşmasını sağlamak tabii ki.
enfes değil mi ama yaa :) Neden mi bu fotoğraf? En taze fotoğraf bu. Akşamki Liverpool maçından. Bi de forma fontunu bu kez çok beğendim ben. Parçalının altına beyaz şortun ne kadar yakıştığını da eklemeden geçemeyeceğim.
Sürekli tespit yapan o tiplerden olmak istemedim hiç fakat sanırım insan istemem, sevmem dediğim şeyleri bazen küt diye kendinde bulabiliyor. Hani sevmediğin ot burnunun dibinde biter misali.. Ayrılığı en gerçek haliyle tatmış biri olarak, şimdi de ayrılık konusundaki tespitlerimi yapabilirim.
Efendim iş insanları çalışkanlığa sevk eder, daha çalışkan insanlar olmamızı sağlar. Serap insanının bünyesinde ise bu durum tam tersine sebep oluyor. Baksanıza ayın ortasına gelmişiz, yazısı yeni çıkıyor. Neyse daha da gecikmesin buyrun başlayalım. Temmuz ayına hoşgeldiniz.
Özcan Deniz'in bi dönem üzerine yapışıp kalan o arabesk-türkücü halleri, Asmalı Konak ile çözülmeye başlamıştı. Sonra Neredesin Firuze falan derken oyunculuk da Özcan Deniz'in kolundaki bileziklerden birisi oldu. Ya Sonra ise, bence, Özcan Deniz'in tamamen kendini ispat ettiği, en azından etrafındakiler tarafından ispat etmeye çalıştığı, iş olmuş. Buyrun içeriye :)
Transferler falan olsaydı güzel bi yazı yazmayı planlıyordum. Şöyle formaları da içine alan ama şu fotoğrafı görünce dayanamadım. Bişeyler karalamak istedim Galatasaray'ımıza dair..
Hayat insana kaç farklı yol sunar? İyi gibi görünen hep iyi midir? İnsan yalnız mıdır, yoksa yalnızlığını kendisi mi arzular? How I Met Your Mother'dan tanıdığımız Josh Randor'ın yazdığı, yönettiği ve başrolünde de oynadığı Mutluyum Devam Et bu sorulara cevap arıyor kendince. Sıcak, sevgi dolu bi pencereden bakıyor. Hayır, bu kez vıcık vıcık bi aşk filmi değil. Romantik komedi mi? Belki, biraz.. Yazalım bakalım.
