Ben ve Kırmızı Dünyam: 2019-2020 Sezonunun İlk Kupası

Geçtiğimiz çarşamba Eryaman'da kupa finalisti Akhisar ile karşılaştı Galatasaray ve yeni sezona yine kupayla başlangıç yaptı. O gün stattaydım elbette. Galatasaray Ankara'ya geliyordu, geldiği stat temelleri ben Ankara'dan ayrılmadan atılmış olan fakat gitmemin bir türlü kısmet olmadığı Eryaman Stadıydı ve Eryaman Stadı da ciğerparem ile komşuydu. Biz de bu fırsatı kaçırmadık biletlerimizi erkenden edinip tribünde yerimizi aldık o akşam. Mesai çıkışı hızlı tren nimetiyle gittim Ankara'ya ertesi sabah birkaç saatlik uykuyla trenle dönüp yine mesaiye geldim. Müthiş bir yorgunluk olsa ve hala atamasam da değerdi. Çünkü statta onları yakından izlemek, yukarıdaki fotoğrafa dahil olmak anlatılması güç bir keyif veriyor. Bu arada stat güzel olmuş, küçük kutu gibi. Tribünler yakın. Özellikle benim izlediğim maraton tribününde maçın içinde gibi hissediyorsunuz. Hadi fotoğraflara bakalım!

Kupa kalktıktan sonra tribünle poz vermek işin şanındandır. Şu fotoğrafları seçemedim. Kıyamadığımdan ikisini de koydum.

Tabii ki kupayı kale önüne doğru koyup kupaya doğru kaymak da...

Seri gayet keyifli, Emre halen adaptasyon sürecinde, boş bakışlar atıyor. Yine de 4 yeni futbolcumuzun Galatasaray formasıyla kaldırdıkları ilk kupa olması açısından güzel bir başlangıç. Adem'in tabiriyle "bu Galatasaray'ın karşılama şekli"...

Luyindama, maçın adamı ödülünün bence Babel ile adayıydı ama ödül Belhanda'ya gitti.

Şu gözlerin gülüşünün güzelliğine bak. Kurban olursun.

Teknik ekip de başarılı geçen sezonun ardından bu kupayla yeni sezona başlamayı sonuna kadar hak ettiler.

Cezalı olan Hocamı kupa seremonisi için tribünden indirip kupayı kaldırmasına vesile olan Selçuk İnan'dı. Tribünden adım adım takip ettim. Selçuk, sen bu takımın kaptanısın. İyi ki öylesin.