Bir kıvılcıma ihtiyacımız var diyorum neredeyse her maçtan sonra. Fakat o kıvılcım bir türlü çakılmıyor. Sahada yok. Tribünde yok. Kenardan gelmiyor. Hepimizin performansı can sıkıcı. Kazandığı her şampiyonlukta adını göklere yazdığımız insanların sessiz kalışı bizim bir araya gelmemizi engelliyor. Bence bu sezonun en önemli maçı bu maçtı. Hafta içi gösterilen reaksiyondan sonra bu maçı alsaydık sezonun kırılma noktası burası diyecektik şampiyonluğu kutladıktan ve sezonun kritiğini yaptıktan sonra. Olmadı. Ha bitti mi, elbette hayır. Ama artık bence bi mucize lazım bize. Rakiplerin performansından ve bizim oynadığımız oyundan bağımsız bir şey bu söylediğim. Daha önce yaptığımız bir abra kadabra. Sanırım sürpriz hakkımızı kullandık. Artık top oynamak lazım. Çünkü bekleyerek yürümeyeceğini görüyoruz. Ne yapılacak, kimler kesik yiyecek bilmiyorum ama nasıl Steven tak diye koparıldıysa bu takımdan, nasıl gençler oynayacak derken takımın en genci 25+ yaşındaysa, verilen sözler yerine getirilmeli. Göztepe'ye 2-1 yenildik bu akşam ve golü kendimiz bile atmadık. Sahada Adem'in, Babel'in, Falcao'nun aynı anda olduğu yerler vardı mesela. Hani eksiğimiz golcüydü ya geçen sezon ilk yarıda, demek ki değilmiş. Neyse, bu sezon da böyle geçsin bakalım. Artık büyük sürpriz olur benim için bu sezon şampiyonluk. Kısmet. Yürüyedurun! Zaten yürüyosunuz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎