Sait Faik'in ilk kitaplarından birisiymiş Sarnıç. İş Bankası Kültür Yayınlarınca yayımlanan her Sait Faik kitabında olduğu gibi bu kitabın da en sondaki anekdot kısmında geçiyordu. Kitapta on altı tane hikaye var. Sonda dediğim gibi Sait Faik'in arkadaşlarından birisi olan çizer Agop Arad'ın hikayeci için kaleme aldığı iki sayfalık bir bölüm var. O bölümde insanın arkadaşını kaybetme acısını yürekten hissediyorsunuz birkaç cümleyle. On altı hikayenin her birisinin acısı kendinden menkul. Küçük küçük detaylarla hem kalbinizi paramparça edebilecek hem de yüzünüzü gülümsetebilecek kadar tatlı olabiliyor. Sait Faik hikayelerinde beni düşündüren bir durum var. Okurken o müthiş sürükleyiciliğin olmadığını görüyorsunuz, öte yandan biraz evvel bahsettiğim küçük detaylar çarpıveriyor ve bir öyküden diğerine geçiveriyorsunuz farkında olmadan. Geçtiğimiz hafta sonu küçük bir kaçamak yapıp sahile indim. Sahile inerken yanımda hangi kitap olsun diye düşünüp denize en yakışan yazarın Sait Faik olduğuna karar verdim. İyi ki de öyle yapmışım. Denizde yorulunca, sahilde uzanırken, çadırın tepesindeki küçük ışığın altında keyifle okudum. Kitabın bendeki baskısı İş Bankası Kültür Yayınlarından, 124 sayfa ve 12 TL.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎