Günlerden Galatasaray #3

Oooo deplasman takımı, alırım bir dal... 270 dakika oynayıp 2 gol atıp 6 puanı almak hem iyi hem kötü geliyor bana. Özellikle ilk yarı ile ikinci yarı arasındaki farkın gece ile gündüz kadar farklı olması çok enteresan. Halbuki tek değişiklik Emre ile Dries oldu, biliyorsunuz. Bu kadar etkilemesi takımı tek bir değişikliğin beni şaşırtıyor. Olumsuz anlamda elbette. Yani golü atmak, galip gelmek elbette güzel. Öte yandan maç içinde bile istikrarsız olursa bu takım, bitmek bilmeyen bir sezon daha izleriz gibi. Zira Bafe her maçta şapkadan bir tavşan çıkaramayabilir. Enseyi karartmamak lazım yine de. İkinci yarıdaki baskılı oyunu tüm maça yayabilirsek, bu ateşe kar dayanmıyor görüldüğü üzere. Dünya Kupası arasına kadar toplayabildiğimiz kadar puan toplayıp form tutarsa bu takım, turnuva dönüşü zaten olacaklar malum. İkinci yarılarda cayır cayır kazanarak yürüyor bu takım şampiyonluğa, umuyorum bu sezon da öyle olur. Üç maç sonunda beni takımda en çok şaşırtan şey Yunus'un performansı. Sanki pasif kalıyor, istediklerini yapamıyor veya oyuna kendini veremiyor gibi hissediyorum. Belki de beklentim çok yüksek olunca beklentimin altında kalıyor da olabilir, yani sorun onda değil bendedir. Galatasaray, Ümraniye deplasmanından Bafe'nin golüyle 1-0 galip ayrıldı. Ve maçın hakkı elbette yukarıdaki fotoğraftı, ama ben aşağıdakini de arşivlemek istedim :) Yürüyedurun!