Sahaf Mendel | Stefan Zweig

Yine kuş gibi bir kitapla karşınızdayım. Kendisi keyifli, okuması kolay, tek nefeste bitiyor, Zweig imzası taşıyor, görece ekonomik. E daha ne olsun? Size, bana, kitap seven herkese de okuması kalıyor. Kitapta üç uzun hikaye, yani üç novella mevcut. İlki kitaba ismini veren Sahaf Mendel'in hikayesi, sonunu benzetmesin, nefis bir insan kendisi. Okurken ben de böyle olurum inşallah dedim durdum, sonuna kadar elbette. Sonu bir parça üzdü. Bu hikayeyle ilgili önsözde bir de dipnot bulunuyor. Çevirmen der ki, Stefan Mendel karakterinde aslında kendisini yazmış ve otobiyografik bir hikayeymiş. Stefan'ın bir bibliyofil olmasına şaşırdık mı? Tabii ki hayır! Öyleyse tebessümle devam. İkinci hikaye Görülmeyen Koleksiyon. Bir sanat koleksiyoncusunun görme yetisini kaybetmesi üzerine bir hikaye. Kısacık fakat epey çarpıcıydı. Son hikaye ise Unutulmayacak Bir İnsan. Bu hikayenin özünde Şebnem Ferah'ın tabiriyle "iyi dostlar biriktirdim, hepsi ailem oldu" fikri mevcut. Eh, bu fikri kendi hayatında sıklıkla kullanan bir birey olarak bu hikayeye de çarpıldığımı söylememe gerek yok sanırım. Anton karakteri ile can bulan bu hikaye paylaşmanın kıymetini hepimize anlatmak için kaleme alınmış adeta. Yaşadığı dönemin karanlığının üzerine Stefan'ın hayatına son verdiğini de ekleyince bu karanlık dünyadan bu kadar ışıklı fikirler nasıl çıkmış, her seferinde yeniden şaşırıp hayranlık duyuyorum. Kitabın bendeki baskısı İş Bankası Kültür Yayınlarından, 72 sayfa ve 18 TL. Iskalamayın bence.