İki yabancı

“beni unutma ama seni seviyor olduğumu unut. 
senin gözlerini unutamadığımı unut. 
her gelişinde, kapılarımı açık buluşlarını unut.
bir söz beklediğimi senden, bir ses beklediğimi... 
unut her gece seni gördüğümü rüyalarımda. 
ben ki senin adını görünce bir esnaf tabelasında, bir sokak duvarında, bir bar girişinde oturur sabahlardım orada, öyle bir sevmek ki adına dahi saygı duyardım. 
 adın kilisede şarap kadar kutsaldı. yine de unut.”