Günlerden Galatasaray vol.11

Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim. Galatasaray taraftarı olarak biz hiçbir şeyi beğenmeyen bir güruh olduk. Zira bu takım bizim tüm beğenmememize rağmen an itibariyle lider. Çok acayip değil mi ya? Şaka bi yana Galatasaray'a konduramadığım şeylerden en büyüğü şüphesiz geriye yaslanmış olarak bu takımı izlemek. 85. dakikada maçın hala 0-0 olması nedeniyle o kadar çok yılmışım ki, Burak golü atınca koltuğun tepesinde deli gibi zıplıyodum. Sonra Taffarel'in gol sevincini gösterdiler baktım ki o da zıplıyodu. Demek tak etme olayı hepimize sirayet etmiş. Gaziantep deplasmanını Burak'ın 100. maçındaki tek golüyle kazandı ve maç fazlasıyla liderliğe de yerleşti. İnsan gerçekten hayret ediyor. 

Bonus da yazının devamında.

Şampiyonlar Ligi #5

Sefası da bizim cefası da kabul. Lakin insan olanda biraz iş ahlakı olur. Kurumsal yapı deyip 3 ay sonra gitmez, Galatasarayın çocuğuyum deyip 2 ay sonra gitmez, ben bu takımın kaptanıyım deyip sahada yolunu kaybetmiş göçebe gibi gezmez, kovulsam da gitmem deyip kovulmadığı halde gitmez, bu takım onların değil bizim. Kimse artık kimseyi kandırmasın. Olmayacak desin herkes. Başaramıyoruz desin. Bokluk bizde desin. Kabulüm. Ama nolur artık yoluna girsin her şey. Sarıyla kırmızıyı yine hak edenler temsil etsin. Benim taraftar olarak tek temennim budur. Şampiyonlar Ligi macerası bu sene için burada bitti. Umarım gelecek seneyi etkilemeden bu seneyi kazasız belasız bitiririz. Allah yolunu açık etsin bu işte payı olan herkesi. Ama bu kadar üzüldüğüm için hiçbirine hakkım helal değil.

Günlerden Galatasaray vol.10

Hayatımda ilk kez Ali Sami Yen'e gittim ben hafta sonu Trabzonspor maçı için. Benim gidişim elbette ki takımda mucizevi bir değişim yaratmayacaktı ama ben tüm kalbimle ve en iyi niyetimle orada olmak istedim. Ekim ayının başlarından beri planladım ve başarabildim de çok şükür kısmet oldu. 3-0'a rağmen inanılmaz eğlendim ve hayatımın en güzel günlerinden birisini yaşadım. 90 dakikanın 80inde nefes almadan tezahürat ettim ve hiç oturmadım diyebilirim. Deseler ki şu takımla maç yapacak Galatasaray ve 5-0 yenileceksiniz, yine gider misin? Parasını verir bilet alır yine giderim, hiç acımam. Ben mutlu olduktan sonra giden para olsun. Gelelim maça...

Tek cümle mahveder bazen.

Ve o cümle bir şarkıdan gelir.

Günlerden Galatasaray vol.9

Hala eksik bir şeyler var Galatasaray'da. Hala huzur içinde izleyemiyoruz maçları. Bir gol yendiği zaman bile "nasılsa çeviririz" yerine "ya toparlayamazsak" diye panikliyoruz. Ligdeki maçlarda bir şekilde o gol geliyor olsa da şampiyonlar ligine hiç girmek istemiyorum. Zira 4 maçın üçünde 4 gol yediğimiz için artık yokmuş gibi davranmaya başladı zihnim. Dün akşam da Karabükspor maçının hemen başında kornerden Ched ile bulunan gol olmasa yine yusuf yusuf olunacak. Sonradan oyuna giren Umut'un galibiyet golünü atması ve skoru belirlemesi üzerine rahat bir nefes alarak maçı bitirdik. Galatasaray'ın bu kadar oynayamamasına karşın zirveye ortak olması hatta averaj yüzünden 2. sırada görünmesi aslında kritik ve üzerine düşünülmesi gereken nokta. Biz kızıyoruz, hatta çoğu zaman gömüyoruz ama bu takım ligde çok da kötü durumda değil ya. İnsan umutlanıyor işte. Yürüyedurun!