Yılbaşında televizyonda ne var?

Kabus gibi geçen 2016 yılını noktalamanın huzuru içerisindeyim. 2016'da ne çok ayrılık yaşadık ne çok üzüldük. Gelen gideni aratmaz inşallah ama kendi adıma sürprizli sonunu sevmiştim 2016'nın. 2017'nin de böyle devam etmesini isterim şahsen. Neyse, 2016'nın vedasını evde televizyonla yapmayı düşünenlere program çıkarma hizmetimiz yine karşımızda! Hadi başlayalım.

Veda olmayan veda

ps: Çok ağlak olmasın diye bir hafta sonra gelen yazı...
Günlerce süren vedalaşmaların ardından Ankara maceram sona erdi. 4 sene kaldığım ev, arkadaşlarım, dostlarım, canımın içerileri ve ona veda etmek, Allah daha büyüğünü yaşatmasın, bugüne kadar yaşadığım en zor vedaydı. Aslında mavişim haklıydı sanırım. Hızlı ve acısız bir veda yaşamam gerekirken ahtapot öldürür gibi başımı taşlara vura vura dalga dalga yaşadım acıyı. İnsanların kanısı ortaktı, "kimseye çok bağlanma, her şey geçici" haklıydılar belki. Ama ben hayatımın hiçbir döneminde bağlanmamayı beceremeyen ben, yine acıyı üstlenen oldum. Dramatize etmek yada drama queen olmak değil amacım. Yine de veda yemeğinin yendiği cuma akşamı haricinde, bide kimse bilmesin pazartesi sabahı, ağlayarak gerçekten benden beklenmeyecek olgunluk gösterdiğim için kendimi kutluyorum. Ankara vedam, How I Met Your Mother'ın vedasındaki Lily gibi oldu. "Sarılmak hiç yetmedi" Söz veriyorum, en az ayda bir tüm cadılığımla oralarda olacağım. Hepinizi seviyorum ciğerparelerim 😘 

Günlerden Galatasaray #16

Alanya maçı elbette kriter değil, kabul ediyorum. Gel gelelim averajınızı yükselttiğiniz her maç kendi içinde önemlidir. Bilhassa üsttekiler puan kaybettiğinde. Galatasaray şimdi ikinciyle puan farkını ikiye, birinciyle puan farkını üçe düşürdü. Geçen hafta Osmanlı deplasmanından puanla dönseydik son maçta liderdik. İki maç önce diğerlerinin fikstürü bizimkine göre daha zor demiştim. Eğer Osmanlı maçında statta olabilseydim gönül gözümle o maçı da aldırırdım 😁 Şaka bir yana, Galatasaray dün akşam Alanya'yı 5-1'lik bir skorla geçti ve aradan önce moral depoladı. Şimdi ikinci devreden önce sakatlar toparlanacak ve bu 2 haftalık ara bize yarayacak inşallah. Goller DeJong, Sneijder, Eren, Josue ve rakibin kendi kalesine atmasıyla geldi. Başta dediğim gibi bu tarz maçlar elbette kriter değil, fakat 3 puan, hele ki gollü 3 puan her zaman yeğdir. Yürüyedurun aslanlarım!

Günlerden Galatasaray #15

Galatasaray Ankara'da, ben Ankara'dayım (hala) ama bir araya gelemiyoruz. Bu defa kısmet değilmiş. Galatasaray, Osmanlıspor ile 2-2 berabere kaldı pazar akşamı. Hissettiğim ruh daralmasının tarifi yoktu maçı izlerken. Ha yedik ha yiyeceğiz derken 1-0 öne geçtikten sonra 2-1 mağlup duruma düştük. Hemen reaksiyon vermesek mağlubiyet kaçınılmaz. Takımdaki tatsızlığa bir de kötü saha eklenince takım tespih tanesi gibi dağıldı. Maçın daha 3. dakikasında Yasin ile golü bulunca ben kolay geçer sanmıştım. Takımın golü bulduktan sonra geriye yaslanma alışkanlığı kazanması çok kötü oldu ki bence futboldaki en kötü taktiklerden birisi bu, ofsayt taktiğinden bile kötü. Bi minik parantez de Semih'in golüne açayım. Santradan sonra ceza sahasına yaklaşıp Bruma'ya pası atacağı yere kadar gösterip tertemiz bir vuruşla (takımdaki forvet olabilecek 3 adamın yapamadığı) topu ağlarla buluşturdu. Sarı Semih, senle ilgili gönlümde çok güzel hayaller vardı, nolur o hayallere daha da yaklaş! Neyse, vardır bunda da bir hayır diyelim giden 2 puan olsun. İnşallah son 2 maçı kayıpsız kapatır ve biraz daha zirveye yakın oluruz. Yürüyedurun aslanlarım!

Günlerden Galatasaray #14

Üsttekilerle puan farkı 3 birer galibiyete bakar inşallah.
Hayatımda ilk kez bir maçı beklerken gözyaşlarıma hakim olamadım. Tribünlerin çevik kuvveti çağırması, yapılan tezahüratlar, polislere verilen karanfiller, Selçuk'un polisi alıp tribüne götürerek alkışlatması... Maçın oynandığı gün itibariyle hepimiz kötüydük. Futbola odaklanmak zor oluyor böyle günlerde. Futbol sığınılan bi liman oluyor. Dünkü maçta da çok iyi değildi takım ama sonuca gitmeyi başardı. Yasin'in fırsatçılığı ile takıma kazandırdığı 3 golle haftayı kayıpsız geçtik. Yasin'in attığı gollerden sonraki sevinçleri de çok anlamlıydı.  Maçın adamıysa bence De Jong'du. Hırsıyla, tavrıyla ve duruşuyla tam bir Galatasaray futbolcusu bu adam. Yenilen tek gol var. Olsun, önemli olan sonuç. Şimdilik her şey sütliman ilerliyor Galatasaray'da.