Özlemişiz kendisini görmeyi. Yeni takımı Melbourne Victory ile çıktığı maçlardan birisinde yanına oğlu Taylor'ı da yanına alarak sahaya çıkmış. Bu fotoğrafta Harry'den ziyade Taylor dikkatimi çekti ne yalan söyleyeyim. Florya'da bacak kadarken top peşinde koşturduğu anlar geldi gözümün önüne. Maşallah boyuna gitmiş. Kewell'ı görmek ise, eski bi dostu görmek gibi gülümsetiyor insanı :)
Ekim ayının güzel tarafları var. Gerçi geçen ay yazdığım şeylerin bi kısmını yaşayamadım ama olsun. Ekim iyidir. Ekim sonbahardır. Ekim yağmurdur. Yağmur huzurdur. Huzur ihtiyaçtır. Bu böyle sürer gider. En iyisi ben maddelemeye başlayayım. Ekim ayına hoşgeldiiiik :)
Bana sorarsanız, olmayan bişey derim. Ne okul zamanında, ne evde boştayken, ne de şimdi çalışırken hiç pazartesi sendromum olmadı. Okul zamanında pazar gününden kurtulmak için (pazarları hala sevmem) bi kaçıştı pazartesi. Şimdilerde ise, haftalık iznim cumartesi günü, pazar da çalıştığım için sendromdan yine kaçıştayım yani..
Bu aralar ne dinliyorum serisinde en son Mazhar Alanson "benim hala umudum var" demişti. Bugün yine bi nebze de olsa eski bi şarkıyı anacağız. Hande Yener'den geliyor. Savaş Sonrası..
Bugünden itibaren, her hafta Galatasaray maçlarının ardından, bir fotoğraf, birkaç cümle ile o haftanın kritiğini yapıp, Galatasaray'ın bu sezon neler yaşadığının küçük bir günlüğünü düzenleyeceğim. Geçtiğimiz haftaların maçlarını da bugüne yazalım da onlar da eksik kalmasın. Başlıyorum!
