Bazı maçlardan sonra futbolu bu kadar sevmek için çok yaşlı olduğumu hissediyorum. Dünkü maç bunlardan birisiydi. Golün gelmesi için 95 dakika bekledik. Çok istedi Galatasaray dün akşam, çok aradı, çok yaklaştı, çok kokladı golü ama bir türlü olmadı. Kaleci kurtardı, beceriksizlik ettik, direkten döndü, olmadı yani. Taa ki son dakika Kostas topla buluşana kadar. Kalecinin öne çıkmasını fırsat bilen Ryan'ın denemesinin ardından Kostas boş kaleye topu vuruverdi. Artık maçtan o kadar umudumu kesmiş, üç puanın gittiğini o kadar kanıksamıştım ki topun dışarıya gideceğine neredeyse emindim. Sonrası rüya gibi. Topun ağlarla buluşması... Evin içinde gole böğürerek sevinişim falan hayal meyal gözümün önünde. Son saniyelerde gelen golü herkes gibi ben de şampiyonluğa yoruyorum ki inşallah yanılmam. Şimdi biraz sakinleşebiliriz. UEFA gitti, canımız sağolsun. Şampiyon olarak Şampiyonlar Ligine yürümenin vaktidir artık inşallah. Sen yine aslan gibi savaş GALATASARAY!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazın bakalım 😎