Neville'den sonra Scholes da bıraktığına göre, arşivlerden bu gif'i çıkarmanın vaktidir dedim :) City maçında, o müthiş golü attığında gidip Scholes'u kocaman öpmüştü Neville kaptan. Yüzlerde tebessümle veda edelim efsanelere.
ps: Biri Ryan Giggs'i saklasın la, bak ağlarım!
Candan Erçetin-BaharHazır havalar ısınmışken şöyle biraz kıpır kıpır olalım istedim. Candan Erçetin'in bu şarkısı bana çok iyi geliyor. Hele böyle havalar mis gibiyse, hele bunu söyleyecek sevgilinin ışıl ışıl bakışlarını görmek nasip oluyorsa bu kızcağıza :) Neyse şarkıya geçelim.
Bir romantik komediden ne beklersiniz? Güzel bi kız. Yakışıklı bi adam. Tanışma hikayeleri, vıcık vıcık aşkları, kısa dönem ayrılık ve yeniden bi araya geliş.. Aşk Sarhoşu bunu size fazlasıyla veren bir film olmuş. Araya da bi hayli cinsellik serpiştirilmiş. Ve ta daaa işte karşınızda Love and other drugs! Jake Gylenhaal ve Anne Hathaway'e 2011 Golden Globe adaylığı getiren bu filmin farkı ve özel yanı ne mi? O da filmin detayında saklı.
Thy'nın Manchester United ile anlaşması olduğundan ve yaptıkları reklamdan daha önce şurda bahsetmiştim. O reklamdan çok daha keyiflisi geldi bugün. Uçaktaki acil durumlarda neler yapılacağına dair bir bilgilendirme reklamı hazırlamışlar, oyuncu olarak da United'lı futbolcular kullanılmış.
Veda dediğin böyle olmalı işte. Dostlarınla, güle oynaya, keyifle ve arkanda müthiş bi mazi bırakarak. Gary Neville'ın vedası gözleri doldurdu, evet! Ama beni asıl düşündüren, maalesef çok da uzak olmayan Ryan Giggs'in vedası şimdi. Neville'ı futbol yorumcusu olarak izleyecek ve dinleyecek artık United taraftarı. Ama Juventus ile oynanan o son maçtan, Neville'ın jübilesinden, harika fotoğraflar geldi. Hadi bakalım..
Yeni nesil Türk Filmleri'nin bi çoğunun ortak özelliği, mesaj verme çabası olsa gerek. Komedi filmlerini tenzih edersek, son izlediğim Türk Filmleri'nden mesela Çoğunluk böyleydi. İncir Reçeli'nin de böyle bi durumu var. "Sanat sanat için mi, toplum için mi yapılır" topuna hiç girmek istemiyorum. Bu tür tartışmalarda iki tarafı da bi şekilde haklı çıkaracak yargılar buluyorum kendimce. Bu yüzden dallanıp budaklanmadan filme geçeceğim.
2010-2011 futbol sezonu her Galatasaraylı gibi beni de tatmin etmedi. Zaten 2010 Dünya Kupası'ndan belliydi mutlu etmeyeceği. İngiltere de Avustralya da ilerleyemeden döndüler. İspanya şampiyon oldu falan.. Sonra Galatasaray'da Rijkaard gönderildi, takım mahvoldu. Takımın dinamikleri alt üst oldu. Ne zaman ki 2011 geldi bişeyler toparlanmaya başladı. Neyse ki, 2010-2011 sezonuna dair tüm umutları Manchester United toparladı. 19. Premier Lig şampiyonluğuyla. Ben de güzel bir fotoğraf serisi yapayım dedim. Başlayalım mı? Evet :)
Bazı filmler vardır, fenomen olurlar. Belki anlattığı hikaye çok tanıdık geldiğinden, belki de bi kesim tarafından abartıldığından.. Issız Adam mesela bu türün en sağlam örneklerindendir. Çağan Irmak'a da filme de saygım büyük. Ama her yerde repliklerini görmekten size de gına gelmedi mi Allah aşkına?! Bu senenin Issız Adam'ı da Kaybedenler Kulübü. Evet, gerçek bi olaydan esinlenilmiş enfes bi film olmuş. Fakat birilerinin elinde oyuncak edilmesin artık, lütfen! Neyse, geçelim filme.
Mayıs'ın sonlarına geldik zannediyorum sürekli. Mayıs yazısı gecikti diye resmen paçalarım tutuştu! Blogu bi lokma ihmal ediyorum, farkındayım ama sebep ve sonuçlarını birazdan sıralayacağız zaten. Mayıs ayı bahar ayıdır, içimize işleyen sıcağı bi türlü hissedemeyince insanın içinden bişey yapmak da gelmiyor. Candan Erçetin'in de dediği gibi, işte ben böyle bir hal içindeyim :) Bakalım neler çıkacak mayısa dair. Başlayalım..
Galatasaray seçimi oldu bugün, mübarek 14 Mayıs'ta. 5 sene önce sevinç, stres, heyecan gözyaşlarımız birbirine karışarak şampiyon olduğumuz o 14 Mayıs'tan sonra, bugün de Adnan Polat dönemi bitti ve Ünal Aysal dönemi başladı. Efendim, desteklediğimiz aday da şurada yazdığımız gibi kendisiydi zaten. Velhasılı beklediğimiz oldu ve Ünal Aysal aldığı 1905 oyla, Lorik'in de dediği gibi Allahtan 2 oy daha almamış, güzel bi başlangıç yaptı bugün Galatasaray'a. Kendinden istediğimiz bi kaç bişey var Galatasaray taraftarı olarak. Ricalarımızı kırmayacağını düşünüyor ve ya Allah diyerek giriyorum söze!
Ömrümüzün en uzun 16 dakikasıydı, gözyaşıydı, heyecandı, stresti, televizyona bakamamaktı.. Kalbin atışını kulaklarda duymaktı 14 Mayıs. 5 sene önce, Denizli'den gelen 16 dakikalık uzatmayı duyup Selçuk Dereli'ye demediğini bırakmamaktı.. O maçın bittiğini, hem de berabere bittiğini duyup çıldırmaktı.. Herkesin hikayesi kendine, o gün benim için gözyaşıydı en çok. Bi ara sinirden, bi ara sıkıntıdan, bi ara da deli gibi gülerek gözyaşı dökmüştüm. Peki ya siz?
Reklamları çok seven bi insan değilim. Hele son düzenden sonra 4dk ara yazıyor ya televizyonun sağ alt köşesinde.. Hani yaramaz bi velet olur, bi yaramazlık yapar, sonra da sırıtarak gözlerinize bakar ya, o çocuğu görüyor gibi oluyorum. Bana bakıp sırıtıyor adeta :))) Neyse, son günlerde dönen bi reklam var ki, Allahım reklam çıksa da izlesek kafasına geldim. İşte o reklamı, reklamları, yazmak istedim. Başlıkta da dediğim gibi, gözlere şenlik..
Yollarımız hiç kesişmemiş, bu eylül akşamı dışında.. Böyle der Bülent Ortaçgil güzel şarkısı Eylül Akşamı'nda. Filmin soundtrack'inde yer alan eserlerden biri olan Eylül Akşamı'nın bu dizesi, aslında filmin de bi nevi özeti gibiydi. Ömer Faruk Sorak'ın yönettiği filmde Mehmet Günsur oynuyor ki, böyle başarılı bi oyunculuğa karşı nasıl tarafsız kalıp yorumlarımı yazacağımı ben de bilmiyorum. Bakalım neler çıkacak..
Aha sevgiliyle ben :) hahaha
Bir romantik komediden ne beklersiniz? Güzel bi kız. Yakışıklı bi adam. Tanışma hikayeleri, vıcık vıcık aşkları, kısa dönem ayrılık ve yeniden bi araya geliş.. Aşk Sarhoşu bunu size fazlasıyla veren bir film olmuş. Araya da bi hayli cinsellik serpiştirilmiş. Ve ta daaa işte karşınızda Love and other drugs! Jake Gylenhaal ve Anne Hathaway'e 2011 Golden Globe adaylığı getiren bu filmin farkı ve özel yanı ne mi? O da filmin detayında saklı. 
Thy'nın Manchester United ile anlaşması olduğundan ve yaptıkları reklamdan daha önce şurda bahsetmiştim. O reklamdan çok daha keyiflisi geldi bugün. Uçaktaki acil durumlarda neler yapılacağına dair bir bilgilendirme reklamı hazırlamışlar, oyuncu olarak da United'lı futbolcular kullanılmış.
Yeni nesil Türk Filmleri'nin bi çoğunun ortak özelliği, mesaj verme çabası olsa gerek. Komedi filmlerini tenzih edersek, son izlediğim Türk Filmleri'nden mesela Çoğunluk böyleydi. İncir Reçeli'nin de böyle bi durumu var. "Sanat sanat için mi, toplum için mi yapılır" topuna hiç girmek istemiyorum. Bu tür tartışmalarda iki tarafı da bi şekilde haklı çıkaracak yargılar buluyorum kendimce. Bu yüzden dallanıp budaklanmadan filme geçeceğim.
2010-2011 futbol sezonu her Galatasaraylı gibi beni de tatmin etmedi. Zaten 2010 Dünya Kupası'ndan belliydi mutlu etmeyeceği. İngiltere de Avustralya da ilerleyemeden döndüler. İspanya şampiyon oldu falan.. Sonra Galatasaray'da Rijkaard gönderildi, takım mahvoldu. Takımın dinamikleri alt üst oldu. Ne zaman ki 2011 geldi bişeyler toparlanmaya başladı. Neyse ki, 2010-2011 sezonuna dair tüm umutları Manchester United toparladı. 19. Premier Lig şampiyonluğuyla. Ben de güzel bir fotoğraf serisi yapayım dedim. Başlayalım mı? Evet :)
Bazı filmler vardır, fenomen olurlar. Belki anlattığı hikaye çok tanıdık geldiğinden, belki de bi kesim tarafından abartıldığından.. Issız Adam mesela bu türün en sağlam örneklerindendir. Çağan Irmak'a da filme de saygım büyük. Ama her yerde repliklerini görmekten size de gına gelmedi mi Allah aşkına?! Bu senenin Issız Adam'ı da Kaybedenler Kulübü. Evet, gerçek bi olaydan esinlenilmiş enfes bi film olmuş. Fakat birilerinin elinde oyuncak edilmesin artık, lütfen! Neyse, geçelim filme.
Galatasaray seçimi oldu bugün, mübarek 14 Mayıs'ta. 5 sene önce sevinç, stres, heyecan gözyaşlarımız birbirine karışarak şampiyon olduğumuz o 14 Mayıs'tan sonra, bugün de Adnan Polat dönemi bitti ve Ünal Aysal dönemi başladı. Efendim, desteklediğimiz aday da şurada yazdığımız gibi kendisiydi zaten. Velhasılı beklediğimiz oldu ve Ünal Aysal aldığı 1905 oyla, Lorik'in de dediği gibi Allahtan 2 oy daha almamış, güzel bi başlangıç yaptı bugün Galatasaray'a. Kendinden istediğimiz bi kaç bişey var Galatasaray taraftarı olarak. Ricalarımızı kırmayacağını düşünüyor ve ya Allah diyerek giriyorum söze!
Ömrümüzün en uzun 16 dakikasıydı, gözyaşıydı, heyecandı, stresti, televizyona bakamamaktı.. Kalbin atışını kulaklarda duymaktı 14 Mayıs. 5 sene önce, Denizli'den gelen 16 dakikalık uzatmayı duyup Selçuk Dereli'ye demediğini bırakmamaktı.. O maçın bittiğini, hem de berabere bittiğini duyup çıldırmaktı.. Herkesin hikayesi kendine, o gün benim için gözyaşıydı en çok. Bi ara sinirden, bi ara sıkıntıdan, bi ara da deli gibi gülerek gözyaşı dökmüştüm. Peki ya siz?
Yollarımız hiç kesişmemiş, bu eylül akşamı dışında.. Böyle der Bülent Ortaçgil güzel şarkısı Eylül Akşamı'nda. Filmin soundtrack'inde yer alan eserlerden biri olan Eylül Akşamı'nın bu dizesi, aslında filmin de bi nevi özeti gibiydi. Ömer Faruk Sorak'ın yönettiği filmde Mehmet Günsur oynuyor ki, böyle başarılı bi oyunculuğa karşı nasıl tarafsız kalıp yorumlarımı yazacağımı ben de bilmiyorum. Bakalım neler çıkacak..