Aferin çocuk!

Biliyorum, biliyorum, içimizde hala vakitsiz ayrılığından dolayı ona kızgın olanlar var. Ve yine biliyorum gittikten sonra ettiği laflar gitmesinden daha çok koydu, koyuyor ve belki Arda çenesini tutamazsa koymaya da devam edecek. Aslında içten içe hepimiz, tamam len birçoğumuz, Arda'nın içinde kötü niyet olmadan konuştuğunu ve sözlerinin büyük bir kısmının da çarpıtıldığını biliyoruz. Fakat, bazen suçlamak, yargılamak, sen kötüsün demek maalesef ki affetmekten, gurur duymaktan daha zor geliyor insana. Şu fotoğraftaki gururu, mutluluğu, bir sene çalışmanın ardından gelen o başarıyı yaşayan bilir. Arda bundan 12 sene önce bunu taraftar olarak yaşadı. Şimdi de futbolcu olarak yaşıyor. Verdiği karar kendi adına doğruymuş demek ki. Bu pisliğin, bu iğrenç ortamın içinde kalıp kirlenmeye devam etmektense, defolup gitmeyi doğru yol bildi ve o yoldan dönmedi. Ama doğru ama yanlış.. Dün akşam da bu kararın meyvelerini toplamış. İstedim ki kupayla bir fotoğrafını bulayım. Elinde o kupa, sırtında bayrağı, o koca kafasında, saçlarıyla daha da kocaman olan hani, kocaman bi gülümsemeyle poz vermiş olsun onu atayım bloga hatıra diye de, henüz asıl kupa seremonisi yapılmadığı için malum fotoğraf birkaç gün gecikmeli gelebilir.

O kupanın kenarında sallanan Türk Bayrağı mı ne o ya? :)
Aferin çocuk, aynen böyle devam et. Çok daha büyüklerini kazan, çok daha başarılı ol. Biz de buralardan izleyip mutlu olalım gurur duyalım.